پس از معرفی شاخص اچ ایندکس، باید با شاخص‌هایی که نقاط ضعف آن را بر طرف کرده‌اند یا آن را کامل کرده‌اند، آشنا شوید:

شاخص اچ وان

یکی از ایرادات وارده به شاخص اچ ایندکس این بود که تعداد نویسندگان را در ارزش دهی به مقالات در نظر نمی گرفت. شاخص اچ وان در سال 2006 میلادی به این دلیل ارائه شد که این نقطه ضعف را بر طرف کند. این شاخص ابتدا به محاسبه شاخص اچ افراد می‌پردازد و سپس بر متوسط افراد نویسنده در هسته اچ تقسیم می‌کند. 

شاخص H2 (اچ اسکور)

. شاخص اچ اسکور برخلاف اچ، برای مقالات پراستناد وزن بیشتری قائل است. برای مثال، شاخص اچ اسکور معادل ۵ به این معناست که آن نویسنده ۵ مقاله دارد که هر یک حداقل ۲۵ بار استناد شده اند. 

تفاوت اچ اسکور با شاخص جی در اینجاست که شاخص جی بر اساس جمع استنادهای مقالات موجود در هسته جی محاسبه می‌شود، اما در شاخص اچ اسکور، استنادهای هر مقاله به صورت جداگانه در نظر گرفته می‌شود. باید توجه داشته باشید که طبق آنچه در بالا گفته شد، شاخص اچ اسکور هر نویسنده همواره کوچک‌تر از شاخص اچ وی است. 

شاخص Immediacy Index

شاخص فوریت در انتهای هر سال تعیین شده و نشان‌دهنده میانگین استنادهای دریافتی مقالات آن سال است. این شاخص از تقسیم میزان استنادهای داده شده به مجله در همان سال بر میزان مقالات قابل استناد موجود در مجله در همان سال به دست می‌آید.